These days ...
اینترنت چند وقتیه که خیلی کند شده ... طبق معمول اینجا همه چیز بهم ریخته هم اوضاع مملکت و هم اوضاع شرکت البته باید به این اوضاع عادت کرد ... ولی نمیدونم چرا هیچوقت عادت نمی کنم. واقعا ایران کشور سختیه برای زندگی کردن ... یک کشور عجیب و غریب و سخت ... به قول کوروش باید از این کشور توی دل ات مهاجرت کنی ... ربطی به این نداره ایران هستی یا نیستی ... مشکل مردم هستند مردم سیاست زده و با مغزهای کوچک زنگ زده ... اما چیزی که از همه بیشتر مشهوده در این عقب ماندگی هیچ کس به این مردم آفریننده بودن زندگی شان را یاد نداده ... یکی از بهترین چیزهای برای یادگرفتن آفریننده بودن هست ... همه هدف زندگی همینه ... همه هدف خدایی شدن همینه ... من چطور خلاق باشم .. چطور زندگی ام را بیافرینم ... البته در این اکثریت بی عقل اقلیت خوب هم پیدا می شه ... ولی متاسفانه واقعا اقلیت و انگشت شمار هستند امروز روز به نسبت آرامی داشتم تعطیلی های شنبه را به پنجشنبه ها منتقل کردم و کوروش هم بعدازظهر از طالقان اومد ... صبح قهوه خوردم با پیشی خانم و کمی ماهواره دیدم و بعد روی مبل خوابیدم ... بعد چای درست کردم رفتم