:)

داشتم فکر می کردم ... که
اندوه و شادی ... هر دو یک جنس اند
هر دو در کنار هم زاییده می شوند ...

باید ماورای اونها رو دید ...

کسی رو که اندوه و شادی رو می پذیره ...

باید اون رو دید

من کی هستم وقتی شاد هستم
من کی هستم وقتی غمگین هستم

"زندگی رنج به همراه دارد. زندگی به اندازه رنج، کودکی به همراه دارد. رنج و کودکی در حقیقت یکی هستند. روح کودکی برای دنیا تحمل ناپذیر است. دنیا کودکی را رها می کند تا دنیا بماند. آنچه رها می شود، هیچوقت نمی میرد بلکه سرگردان، بی آنکه لحظه ای آرام گیرد، به راه خود ادامه می دهد. درد آن را همراهی می کند. موتسارت و باران با این کودکی خواب زده به خوبی سخن می گویند، به همانگونه که باید. با صدایی آرام و نزدیک ، با صدای مادر کوچولو ... "

Christian Bobin