Soofi
چند روز پیش ناراحت بودم ... به خاطر صوفی ...
داشتم فکر میکردم تنها شده و دلم تنگ شده براش
...
بعد با خودم فکر کردم ... خدایا تو چه صبری داری ! تو اگر آفریننده اینها هستی ... ؟! تو چرا ناراحت نیستی... هیچوقت
از آسیب و لطمه وارد شده به مخلوقات خودت ناراحت نیستی؟
بعد حس کردم جواب رو دریافت کردم ... : " در این دنیا هیچ چیزی از بین رفتنی و فانی نیست، تنها تبدیل از یک انرژی به انرژی دیگه ای اتفاق می افته، که اینکه دیگه ناراحتی نداره !" ... پس برای چی ناراحت باشم؟
در هر رنجی که هستی ... تنها نشان دهنده یک محدودیت در نگاه تو هست ... دیدگاهت رو بالا ببر ، وسعت بده ... روحت رو بزرگ کن ... دیگه رنجی رو حس نمی کنی
خیلی جالب هست ... اون آدمی هم که تو رو رنج تو میده .. یک پیامی برای تو داره ... یک محدودیتی رو درون خودت به تو یادآوری می کنه ... پس همه رابطه های ما مقدس هستند ... چون مثل آیینه ای برای ما هستند ... به خاطر همین همیشه از کسانی که باهاشون مشکل داشتم ... ممنون هستم
حرفهای دلم رو زدم ... آخیش ! هه هه
و دیگه اینکه
گاهی اوقات وقتی به یاد "او" می افتم ...
شور و عشق تمام وجودم رو به خروش در میاره
توی یکی از سختترین روزهای زندگی ام ... صبح زود پیاده میرفتم دبیرستان ... زمستان بود و سرد ... از بلوار کاوه که رد شدم ... یک نگاهی انداختم به کوههای بلوار ... پوشیده از برف و سنگین و ساکت ... استوار و محکم ...
بهم گفتی : یگانه ... یگانه عزیزم ... به استواری این کوهها قسم می خورم ... که همه چیزدرست میشه ... همه چیز برای تو و خواهرت خوب میشه ... فقط به من ایمان داشته باش ... من قدم به قدم باهات هستم ... به تو قول میدم
از همون روز ... هر وقت وجودت رو حس می کنم ... نمی دونم چطور باید از تشکر کنم؟
دوستت دارم
داشتم فکر میکردم تنها شده و دلم تنگ شده براش
...
بعد با خودم فکر کردم ... خدایا تو چه صبری داری ! تو اگر آفریننده اینها هستی ... ؟! تو چرا ناراحت نیستی... هیچوقت
از آسیب و لطمه وارد شده به مخلوقات خودت ناراحت نیستی؟
بعد حس کردم جواب رو دریافت کردم ... : " در این دنیا هیچ چیزی از بین رفتنی و فانی نیست، تنها تبدیل از یک انرژی به انرژی دیگه ای اتفاق می افته، که اینکه دیگه ناراحتی نداره !" ... پس برای چی ناراحت باشم؟
در هر رنجی که هستی ... تنها نشان دهنده یک محدودیت در نگاه تو هست ... دیدگاهت رو بالا ببر ، وسعت بده ... روحت رو بزرگ کن ... دیگه رنجی رو حس نمی کنی
خیلی جالب هست ... اون آدمی هم که تو رو رنج تو میده .. یک پیامی برای تو داره ... یک محدودیتی رو درون خودت به تو یادآوری می کنه ... پس همه رابطه های ما مقدس هستند ... چون مثل آیینه ای برای ما هستند ... به خاطر همین همیشه از کسانی که باهاشون مشکل داشتم ... ممنون هستم
حرفهای دلم رو زدم ... آخیش ! هه هه
و دیگه اینکه
گاهی اوقات وقتی به یاد "او" می افتم ...
شور و عشق تمام وجودم رو به خروش در میاره
توی یکی از سختترین روزهای زندگی ام ... صبح زود پیاده میرفتم دبیرستان ... زمستان بود و سرد ... از بلوار کاوه که رد شدم ... یک نگاهی انداختم به کوههای بلوار ... پوشیده از برف و سنگین و ساکت ... استوار و محکم ...
بهم گفتی : یگانه ... یگانه عزیزم ... به استواری این کوهها قسم می خورم ... که همه چیزدرست میشه ... همه چیز برای تو و خواهرت خوب میشه ... فقط به من ایمان داشته باش ... من قدم به قدم باهات هستم ... به تو قول میدم
از همون روز ... هر وقت وجودت رو حس می کنم ... نمی دونم چطور باید از تشکر کنم؟
دوستت دارم
Comments
کوهنوردی در شبی تاریک و برفی از کوه سقوط کرد و در بین زمین و آسمان طنابش به مانعی گیر کرد و معلق ماند. در این هنگام با صدای بلند از خدا کمک طلبید.
ندا آمد: آیا به خدا اعتقاد داریید؟
گفت: آری.
ندا گفت: پس طنابت را باز کن.
کوهنورد با ترس طنابش را محکمتر از قبل چسیبد.
هنگام صبح وقتی جنازه او را پیدا کردند در یک متری زمین یخ زده بود.
یادم هست که وقتی بچه بودم از مامانم پرسیدم چرا خدا معجزه خودش رو به همه نشون نمی ده که همه ایمان بیاورند؟ مامانم گفت : مطمئن باش هر معجزه ای باشه، اگر کسی بخواد ایمان نیاورد، نمی آورد و اگر کسی بخوادش ، بدون معجزه هم اون رو حس می کنه ....
فقط اوج بگیر.................
...
جمله ی فوق العاده ای بود