Mortelle

نقاب هایمان را تکه تکه کندیم . بدون گفته یی . خون از گونه ها و پیشانی برهنه شده مان می ریخت . با وجود دردی که نفس مان را بریده بود و ناله مان را درآورده بود ، لبخند همیشگی مان عاقبت ناپدید شد و پس از چند ساعت ، چهره ی پیشینمان ظاهر گشت . آن گاه لب هایمان به هم پیوستند .


در اين جامعه همه بايد به هم لبخند بزنند و اگر كسى از اين كار طفره برود او را جراحى مى كنند. سپس نقابى بر چهره‌اش مى گذارند كه قابل برداشتن نيست و بعد از مدتى جذب صورتش مى شود و به همان حال مى ماند. در اين جامعه زوج وجود ندارد، يعنى مفهوم زوجيت معنا ندارد و همه به صورت گروهى به تفريح مى‌روند. جامعه بر فرد مقدم است و حقوق ديگر انسان‌ها محترم‌تر.


قسمتی از کتاب میرا